Onze eigen setters
Onze eigen honden
Wij hebben niet alleen de verantwoording voor uw honden maar hebben zelf ook
een aantal honden en wel Engelse Setters. Dit is een nog vrij onbekend ras voor
veel mensen in Nederland.
Ze worden nogal eens aangeduid als langharige dalmatiërs of aangezien voor een
kruising van deze honden. De Engelse Setter heeft echter in de verste verte
niets met dit ras te maken. Daarom stellen wij dit ras graag aan u voor.
De Engelse Setter
Het woord Setter komt van het Engelse woord “to set” en werd gebruikt voor jachthonden die het wild voorzaten
of voor lagen zodat de jager zijn net over het wild kon trekken. Later, na de uitvinding van het geweer, werden
deze zogenaamde. Setter aangeleerd om het wild voor te staan. Iedere landstreek in Engeland had zijn eigen
Setter-variëteit en hieruit is door selectief fokken uiteindelijk de Engelse- Ierse- en Gordon Setter ontstaan.
De grondlegger voor de Engelse Setter is Edward Lavarack die zijn stam opbouwde uit twee honden, Ponto en Old
Moll. Later zou Purcell Llewelin deze “Lavarack”setters kruisen met Ierse- en Gordon Setters en hieruit ontstond
de Engelse Setter zoals wij die nu kennen.
Kenmerken en eigenschappen
Een matig grote hond met een strakke belijning, sierlijk in uiterlijk en in beweging. Middelmatig lang en breed
gewelfde ribben en goed gehoekt in voor- en achterhand, agressiviteit is hem onbekend.
Hoofd
lang en tamelijk droog, schedel ovaal van oor tot oor, voorsnuit tamelijk vierkant, van neuspunt tot stop even lang
als van stop tot achter- hoofdsknobbel, het hoofd word hoog gedragen.
Ogen
hazelnootkleurig tot donkerbruin, hoe donkerder hoe beter.
Oren
middelmatig lang en laag aangezet en in een vouw tegen de wang aanliggend.
Staart
bijna in één lijn met de rug aangezet, middelmatig lang, niet onder de sprong reikend.
Vacht
van de achterzijde van het hoofd in de lijn van de oren licht gegolfd (niet gekruld) lang en zijdeachtig, goede
bevedering aan de voor- en achterbenen.
Kleur
de kleur van de Engelse Setter vertoont een schimmelpatroon wat bij dit ras belton word genoemd.
De toegestane kleuren zijn: blue belton (zwart-wit), orange belton (orange-wit), lemon belton
(citroen-wit), liver belton (leverkleurig-wit) blue belton en tan (zwart, roestbruin en wit) en liver
belton en tan (leverkleurig, roestbruin en wit).
Schouderhoogte
teven: 61-65 cm, reuen: 65-86 cm gewicht is ± 30 kg.
Honden zonder grote platen maar met kleine vlekjes over het hele lichaam
genieten de voorkeur. Pups worden wit geboren en de kleur komt pas na ongeveer
drie weken.
De Engelse Setter is met zijn eigenzinnige- en flegmatieke karakter
en gevoelige aard zeker niet geschikt voor iedereen. Hij heeft zeer
veel beweging nodig.
een aantal honden en wel Engelse Setters. Dit is een nog vrij onbekend ras voor
veel mensen in Nederland.
Ze worden nogal eens aangeduid als langharige dalmatiërs of aangezien voor een
kruising van deze honden. De Engelse Setter heeft echter in de verste verte
niets met dit ras te maken. Daarom stellen wij dit ras graag aan u voor.
De Engelse Setter
Het woord Setter komt van het Engelse woord “to set” en werd gebruikt voor jachthonden die het wild voorzaten
of voor lagen zodat de jager zijn net over het wild kon trekken. Later, na de uitvinding van het geweer, werden
deze zogenaamde. Setter aangeleerd om het wild voor te staan. Iedere landstreek in Engeland had zijn eigen
Setter-variëteit en hieruit is door selectief fokken uiteindelijk de Engelse- Ierse- en Gordon Setter ontstaan.
De grondlegger voor de Engelse Setter is Edward Lavarack die zijn stam opbouwde uit twee honden, Ponto en Old
Moll. Later zou Purcell Llewelin deze “Lavarack”setters kruisen met Ierse- en Gordon Setters en hieruit ontstond
de Engelse Setter zoals wij die nu kennen.
Kenmerken en eigenschappen
Een matig grote hond met een strakke belijning, sierlijk in uiterlijk en in beweging. Middelmatig lang en breed
gewelfde ribben en goed gehoekt in voor- en achterhand, agressiviteit is hem onbekend.
Hoofd
lang en tamelijk droog, schedel ovaal van oor tot oor, voorsnuit tamelijk vierkant, van neuspunt tot stop even lang
als van stop tot achter- hoofdsknobbel, het hoofd word hoog gedragen.
Ogen
hazelnootkleurig tot donkerbruin, hoe donkerder hoe beter.
Oren
middelmatig lang en laag aangezet en in een vouw tegen de wang aanliggend.
Staart
bijna in één lijn met de rug aangezet, middelmatig lang, niet onder de sprong reikend.
Vacht
van de achterzijde van het hoofd in de lijn van de oren licht gegolfd (niet gekruld) lang en zijdeachtig, goede
bevedering aan de voor- en achterbenen.
Kleur
de kleur van de Engelse Setter vertoont een schimmelpatroon wat bij dit ras belton word genoemd.
De toegestane kleuren zijn: blue belton (zwart-wit), orange belton (orange-wit), lemon belton
(citroen-wit), liver belton (leverkleurig-wit) blue belton en tan (zwart, roestbruin en wit) en liver
belton en tan (leverkleurig, roestbruin en wit).
Schouderhoogte
teven: 61-65 cm, reuen: 65-86 cm gewicht is ± 30 kg.
Honden zonder grote platen maar met kleine vlekjes over het hele lichaam
genieten de voorkeur. Pups worden wit geboren en de kleur komt pas na ongeveer
drie weken.
De Engelse Setter is met zijn eigenzinnige- en flegmatieke karakter
en gevoelige aard zeker niet geschikt voor iedereen. Hij heeft zeer
veel beweging nodig.
Hondenuitlaatservice “De Roedel”
Uw specialist in het gebied Monnickendam en Broek in Waterland
Huidige roedel
We zullen ze even aan u voorstellen
van links naar rechts (beweeg de
muis over de foto’s voor een
vergroting)
1e foto: Lady, geboren op 28 juni 2000,
Blue Belton
2e foto: Bowien, geboren op 5 september
2008, Blue Belton
3e foto: Ginger, geboren op 28
september 2010, Blue Belton en Tan
4e foto: Sophie, geboren op 28 oktober
2011, Blue Belton en Tan
Onze vroegere setters
Dit zijn onze setters die inmiddels
zijn overleden. Ook deze stellen wij
aan u voor.
Foto 1 en 2: Lisa, geboren op 24 februai
1990, Orange
Foto 3 en 4: Femke, geboren op
11 maart 1997, Blue Belton en Tan
